Skip to main content

Full text of "De Christi domini ascensione oratio habita in sacello pontificio ab Angelo Fabronio Basilicae S. Mariae Transtyberim canonico"

See other formats


DE CHRISTI DOMINI 

ASCENSIONE 

ORATIO 

Habita in Sacello Tomificio 

AB ANGELO FABRONIO 

"BASILICA S. TMARIA TRANS TYHERIA1 
C A ?C0 T^ICO. 


«' 



m 


t /' Wi/ 


R O M JE 

ATVD JOANNEM JAARIAM SALV10"NJ 
TYPOGRAPHUM VATICANUM 
M. D C C IV. 


SUPERIORUM. FACULTATE. 


Digitized by Google 


t 


Digitized by Google 


( HI. > 

SS. DOMINO NOSTRO 

BENEDICTO XIV* 

P O N T. M A X. 


ANGELUS FABRONIUS 



! 'amquam nihil homini 
potejl acciderevelho- 
norificentius,vel prae- 
clarius , quam id , 
quod mihi impojitum 
Juit , ut apud Te, Be a- 
tissime Pater , ver- 
ba facerem , ea tamen res non parum mihi 
cur ce, atque molejlice attulit. Nam me 
plurimum commovebat , vehementer que de- 
terrebat Majejias , ac Dignitas Tua , qua 
ad Deum proxime accedis , ne in locum 
omnium amplijjimum defcenderem , quo 

A z nil 


Digitized by Google 


*riv.'n 

nil nifpetffeBum ingenio, elaboratumque 
indujlria afferri oportere intelligebam. Re- 
creavit me tamen Jingularis humanitas, ac 
clementia Tua , eique tantum tribui , ut 
omni abjeBo metu de Chrijli Domini in 
Ccelos Afcenfu dicendi onus mihi libenter 
Jufcipiendum putaverim. Hanc igitur Ora- 
tionem, Beatissime P KTER,Jupplex & qua 
maxima decet veneratione T ibi offero , 
quam vellem tanti effe, ut obferv antice erga 
Te me ce monumentum ac te/limonium ma- 
neret perpetuum . Ea enim ejl virtutis vis, 
Jplendor, ac dignitas, ut omnes in fui amo- 
rem, atque admirationem per trahat', cujus 
quidem imaginem ita expreffam habes , ut 
quam frujlra expetierat Plato, . in Te no- 
bis liceat intueri . Sed non eB hujus loci 
Tuarum amplijjimarum laudum prceco- 
nium facere. Interea D.O.M. oro, atque 
obtejlor, ut Te ad Populi Romani votum, , 
ad univerji Chri/liani Orbis bonum , glo- 
riam , atque ornamentum diu fojpitem , at- 
que incolumem fervet . 

ORA 



orati ck 

• - — . - • M . > 



I ullum umquam tempus. 
Beatissime Pater, 
nobis concefliun eft , quo 
magnopere gaudend um~» 
efle videatur, id profedo 
accidit hodierno die, quo 
Chriftus Dominus infi- 
, mis his terris relidis ad 
luperos, *ternumque Patrem evolavit . Qux 
erum tanta poteft efle dicendi vis , quod tam 
divinum > atque incredibile ingenium , quo 
qui quam bonorum magnitudinem , quae ad 
nos inde^ provenerint , verbis exaequare , at- 
que oratione complcdi valeat > Profedo im- 
menfum quiddam eft , atque infinitum, quod 
Deo immortali debemus, qui hodie captivam 

•A 3 ducens 


Digitized by Google 


( VI. ) 

ducens captivitatem ( a ), aeternae vitae aditum 
nobis patefecit , quique nos tanta caritate^ 
profequutus eft, ut non modo calamitatem 
noftram detraxerit , fed etiam plurimum 
honeftaverit. Quapropter praeclare a me fa- 
dum iri exiftimo , fi hinc Orationis meae 
argumentum fumam , quam vos attente , bo- 
naque cum venia excepturos efle confido. 

Ponite , quaefo , ante oculos infeliciffi- . 
mam humanae naturae conditionem , ad quam 
primi hominis iniquitate pervenerat: obver- 
fentur animis exitiofi, peflilentefque illius 
culpa; cilcdus, quo facilius mifericordiam , 
ac clementiam Dei lingularem perfpiciamus. 
Num qui flatus excogitari deterior poterat? 
num quid nifi caliginis, caecitatis, ac mi- 
feriarum plenum ? In quantos errores , in_> 
quod flultitiae , atque infeientiae barathrum 
prolapfi mortales! Illorum pedora teterri- 
mus , ac fallaciffimus hoflis ufque adeo oc- 
cupaverat, ut quum nullis jam terminis, ac 
cancellis impietas contineretur, deliberave- 
rit Deus, quali fadi pertaefus, humanum.» 
genus funditus de terra tollere , ac penitus 
exflirpare. Delebo, inquit, hominem , quem cre- 
avi, a facie terra (b), Quibus tot incommodis 

reme- 


(a) M. Eph. 4 . 8. (It) Gen % 6. 7 . 




d by Google 


( VII. ) 


remedium fane erat nullum , nifi unus inven- 
tus effet Jefus qui Patrem propitiaret (a) , 
quique omnium perniciofiflimo bello extindo 
aeternam nobis pacem , ac tranquillitatem re- 
portaret. Itaque Chriftus, ut nos redimeret 
de maledido legis , fadus eft pro nobis ma- 
ledidum (b), atque una nobifcum degens in 
fimilitudinem carnis peccati (c) non probra , 
non convicia, non mortem denique turpem, 
acerbifftmamque recufavit, ut humanum., 
genus aeterno Patri reconciliaret, atque ab 
interitu vindicaret . Quid vultis amplius ? 
Neccfle tamen erat, ut tantum, ac tam prae- 
clarum Reparationis noftrae opus hodierna-, 
die perficeretur, qua Chriftus humanae na- 
turae primitias Patri offerens, Regni caeleftis 
fores referavit, ut nos fummae ejus felicita- 
tis, aeternaeque beatitudinis participes habe- 
ret. Hoc enim unum omnis adae in terris 
vitae curfu fpedavit, haec fuit caufa (d) quam- 
obrem tam dira , atque immania perferre-» 
non dubitaverit. Videte nunc quam admi- 
rabilis, ac inaudita Servatoris noftri beni- 
gnitas fuerit, cujus beneficio nos, qui terra 
videbamur indigni, hodie Caelos pervafimus j 


qut 


(«) 33- a -4. 

( b ) Ad Gal . 3. 13. 



( VI”- ) 

qui morte damnati fuimus , immortalitate 
donamur; & qui ab omni terreno princi- 
patu, atque honore excideramus, ad caelefte 
fupernumque regnum triumphantes evehi- 
mur . Nonne fatis erat ad amoenifsimam , e 
qua pulfi fuerant primi parentes, Paradifi 
regionem potuifle reverti? Quanti illud fuifi 
fet , duriflimae fervitutis vinculis abruptis , in 
liberas aeternafque fedes fupra omnem aftro- 
rum altitudinem aicendere ? Quis neget lon- 
ge plurimum nobis tributum iri honoris, fi 
intra beatifsima Angelorum agmina humanae 
naturae verfari contigiflet ? Verum ( incredi- 
bile didu ! ) quae eundis olim erat abjedior , 
eundis eft hodie fada fublimior. Ipfa enim 
univerfos praetergrefla eft Angelicos Ordines, 
nec prius fubftitit , quam aeterni Patris gloriae 
proxime conjunda illius ad dextram collo- 
caretur, Quid ergo gloriofius, quid honori- 
ficentius nobis accidere potuit? Satifne in-» 
Chriftum Jefum umquam grati videbimur, 
qui, ut calamitatem noftram levaret, ipfius 
calamitatis focius efle voluit, qui pro noftra 
falute nullum fupplicium, nullum vitae diferi- 
men fibi vitandum putavit , qui nos ad tan- 
tum dignitatis faftigium evexit , quantum non 
dicam fperandum, fed ne optandum quidem 
videretur? Quae memoria, quae vis ingenii, 

. qua: 


( IX. ) 

quae magnitudo obfervahtiae tot, tantifqiie 
beneficiis refpondere poterit? Sed quoniam, 
ut S. Leonis verbis utar (4), Afcenfio Chrifti 
noftra provedio eft, & quo procefsit gloria 
Capitis, eo fpes vocatur & corporis, quum- 
que certifsimum fit non habitandi locum, 
fed commorandi diverforium nobis in terris 
efle conceflixm ; quanta nos idcirco erigi fpe 
decet , fore aliquando , ut tot tantifque mi- 
feriis, quibus humana vita propofita eft, 
morte perfundi, in aeternam gloriam, atque 
in tutum illum , tranquillumque felicitatis , 
ac quietis portum recipiamur ? Definant igi- 
tur , definant homines de fua forte conquerij 
fors enim noftra Chriftus jam fadus eft. Agno- 
fcamus. Auditores, agnofcamus infignem no- 
bilitatem, quam hodie adepti fumus, atque 
Apoftoli inhaerendo praeceptis (b) haec cura 
infixa fit animis noftris fempiterna , ut nihil 
de terrenis rebus folliciti , caeleftia tantum- 
modo perquiramus . Quod fi quis exiftimat 
nobis auxilii aliquid , praefidiique eo detra- 
dum efle, quod Chriftus. ab' hominibus di- 
lceflerit, is profedo vehementer errat. Ete- 
nim licet ipfe non amplius in terris humana 
forma fe confpiciendum praebeat, pollicitus 

tamen 


(a) Strm. i. de dfcerjfi. - ( b ) Coloff. 3. 1. & 2. 


Digitized by Google 


C X. ) 

tamen eft , divino modo futurum nobifcum 
ufque ad confummationem faeculi (a) ; quiiL» 
etiam quotidie interpellans pro nobis (b) , eo 
ftudio caufam noilram apud Patrem tuetur , 
ut nihil illi tam acceptum , quam humanum 
genus, nihil tam carum, quam noftra falus 
efle videatur. Quid quod fi ex ejufdem in_. 
Caelos Afcenfu plurimum Ecclefiae momenti, 
atque utilitatis accefsit i Teftem appello bea- 
tifsimum illum Apoftolorum coetum , per 
quos ipfa Ecclefia munienda , atque firmanda 
erat , qui licet quotidiana Divini Verbi con* 
fuetud i ne uterentur, licet fan&ifsimis ejufdem 
imbuerentur praeceptis, fiimma tamen erat 
ante hoc tempus in illis infirmitas , ut omnia 
paverent , omnia dolerent, ac vel levi con- 
cufii motu illico profternerentur . At poft- 
quam Chriftus caelum afcendit , quam repente 
immutati, qua luce illuftrati, qua caritate.» 
incenfi, qua fide roborati ! Etenim Divini 
Spiritus dona , illa , inquam , dona , quibus Dei 
formatur Ecclefia, unde ad illos nifi ex ho- 
dierna folemnitate profluxerunt? Si enim non 
abiero, Par aditus non veniet ad vos, fi autem abiero, 
mittam eum ad vos (c) . Quid ita ? Nonne po- 
terat 


(a) JMxttb. 28. 20. (c) *]o. 16+ 7 * 

(b) Ai Hpn. 8- 34» ad Heb. 7. 


( XI. ) 

terat Chriflus large , cffufeque id ipium per- 
ficere , dum is adhuc in terris degeret ? Cre- 
do equidem: fed par erat illum prius digni- 
tatis fuae, quam noftrae utilitatis rationem., 
habere i quia ut eft apud Joannem (a): Non- 
dum erat Spiritus datus , quia ‘Jefus nondum erat 
glorificatus . Quae quum ita fe habeant, quis 
erit animo tam crudeli atque impio, qui lin- 
gulari Chrifti Jefu erga nos amori amore re- 
fpondere , & quoniam inops referre gratiam 
non poteft, habere faltem recufet ? Quis adeo 
omnis fenliis expers, qui quum tam fauftus, 
tam felix nobis dies illuxerit, ie totum gau- 
dio laetitiaque compleri non fentiat i Age., 
igitur: Omnes gentes plaudite manibus i jubilate 
Deo in voce exultationis . Ajcendit Deus in jubilo, 
& Dominus in voce tuba (b) . 


(<0 7 . 39' (&) ?/• 4 «. I. & g. 


Digitized